بررسی شرایط مهار بیماری کرونا براساس مدل پویایی شناسی همه گیری آن در ایران

بیماری های واگیردار با اثری که بر سلامت جسمی و روانی و همچنین شاخص های اقتصادی در جوامع دارند بسیار حایز اهمیت هستند. شناخت نحوه شیوع و پویایی انتشار ویروس در جامعه جهت اتخاذ تصمیمات صحیح و به موقع حیاتی است.

رویکرد پویایی شناسی سیستم (System Dynamics) یک روش مناسب و علمی برای مدلسازی و مطالعه رفتار شیوع این نوع همه‏گیری هاست. مطالعات زیادی در مورد بیماری های واگیردار در ادبیات همه‏گیری شناسی وجود دارد اما در مورد ویروس کرونا، سابقه بررسی و مدل سازی رفتار شیوع آن در ایران چندان به چشم نمی‏خورد. در این مطالعه، علاوه بر بررسی شرایط ایران به طور خاص، یک مدل جدید SEIR (Susceptible, Exposed, Infectious, or Recovered) شامل جداسازی جمعیت مستعد، شناسایی و قرنطینه افراد آلوده و نقش اطلاع رسانی در شیوع بیماری ارایه شده است.

یکی از مهم ترین دستاوردهای این مطالعه آن است که شرایط اصلی مهار شیوع بیماری بر حسب میزان تست و قرنطینه و نرخ تماس در اثر رعایت نکات بهداشتی بدست می‏ آید که درصورت رسیدن به آن شرایط و البته حفظ آن، دیگر نباید نگران بروز موج های بعدی شیوع بیماری بود.

همچنین جداسازی جمعیت مستعد در مهار بیماری یک ابزار کمکی جهت رسیدن به شرایط مذکور محسوب شده و به تنهایی ناکافی است.