تحلیل عناصر تصویرساز در طنزآفرینی (با تکیه بر کاریکلماتورهای دهه ی نود)

چکیده کاریکلماتور یکی از جریان های نو ظهور ادبیات معاصر است که از زیر مجموعه های طنز و مطایبه به شمار می رود. پیروان این جریان برای ایجاد فضاهای طنزآمیز، از بازی های زبانی به عنوان شگردی ویژه بهره می برند. این شگرد ،در سایه ی آرایه های بیانی و بدیعی شکل می گیرد. نویسندگان کاریکلماتور، با بهره گیری از تصاویر و ایماژهای شاعرانه ، موقعیت های طنز می آفرینند. این پژوهش ، بر آن است تا ارتباط بازی های زبانی را با تصاویر و فضاهای کاریکلماتوری ، بررسی کند و تاثیر آن ها را در ایجاد مفاهیم طنزآمیز ، به شکل آماری تحلیل کند. نویسندگان با بررسی پنج مجموعه کاریکلماتور دهه ی نود ، شگردهای ایجاد طنز را در مقوله های کنایه ، ایهام ، تضاد ، جناس ، تلمیح ، نقیضه ی شعر و ضرب المثل ، حسن تعلیل و تجسم دانسته اند که از بین این عناصر تصویرساز و طنزآفرین ، کنایه و ایهام، بیشترین فراوانی را در مجموعه کاریکلماتورهای دهه ی نود دارند.