نگاهی به تجربیات آموزشی در پیوستاری چندوجهی: چگونه برنامه درسی کسب شده را ارزشیابی کنیم؟

شکاف بین انواع برنامه های درسی از مسایل غامض حوزه برنامه درسی به شمار می آید که بازاندیشی درباره چارچوب های پنداشتی آنها را به یک ضرورت تبدیل کرده است. پژوهش حاضر با هدف واکاوی ارزشیابی برنامه درسی کسب شده، یکی از این چارچوب ها، با تکیه بر تجربیات و دیدگاه های ذینفعان برنامه های درسی دوره کارشناسی انجام شده است. با استفاده از روش پژوهش کیفی توصیفی تجارب و ادراکات 31 نفر (17 عضو هییت علمی، 12 دانشجوی نیمسال آخر دوره کارشناسی و فارغ التحصیل، 2 کارشناس دفتر برنامه ریزی آموزش عالی) از دانشگاه های علامه طباطبایی، تهران و خوارزمی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش و دفتر برنامه ریزی آموزش عالی با روش نمونه گیری هدفمند و از طریق مصاحبه نیمه ساختارمند گردآوری گردید. داده های احصاء شده از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل گردید. یافته های به دست آمده به شناسایی مقوله های «پیامدهای کوتاه مدت» و «پیامدهای بلندمدت» و خرده مقوله های «دستیابی به پیامدهای مشخص شده»، «پیامدهای یادگیری نوپدید»، «تحول شخصیتی فارغ التحصیلان»، «اشتغال فارغ التحصیلان» و «ادامه تحصیل فارغ التحصیلان» برای ارزشیابی برنامه درسی کسب شده منجر شد. پیام این پژوهش پیگیری پیامدهای مختلف تجربیات آموزشی دانشجویان دوره کارشناسی در ابعاد مختلف زندگی شغلی، شخصی و آموزشی و درنهایت جمع آوری شواهد مرتبط برای قضاوت های منطقی در خصوص نقاط مثبت و ضعف برنامه های درسی کنونی است.