بررسی نقطه نظرات اعضاء انجمن شنوایی شناسان ایران در رابطه با استفاده بالینی از الکتروکوکلئوگرافی در ‏تشخیص و درمان بیماری من یر

الکتروکوکلیوگرافی یکی از آزمون های الکتروفیزیولوژیکی است که به منظور تشخیص بیماری من یر مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی نظرات اعضا انجمن شنوایی شناسان ایران در رابطه با استفاده بالینی از الکتروکوکلیوگرافی در زمینه تشخیص و درمان بیماری من یر است.

در این مطالعه به منظور جمع آوری اطلاعات از یک نظرسنجی 16 آیتمی استفاده شد. نظرسنجی مورد نظر برای 600 نفر از اعضاء انجمن شنوایی شناسان ایران از طریق مصاحبه رودررو توزیع شد. در مجموع 267 نفر از افراد به طور کامل به نظرسنجی مورد نظر پاسخ دادند.

یافته ها: 

در موارد مشکوک به من یر یک طرفه، 71% از شرکت کنندگان در مطالعه حاضر به طور معمول از الکتروکوکلیوگرافی استفاده می کردند.برای ثبت پاسخ، غالب افراد شرکت کننده از محرک کلیک و الکترودهای کانال استفاده می کردند. به باور 32% از افراد شرکت کننده قبل از هرگونه مداخله درمانی تهاجمی حتما باید نتایج الکتروکوکلیوگرافی ناهنجار باشد. غالب افراد (58%) بر این باور بودند که نتایج الکتروکوکلیوگرافی با توجه به وضعیت بیماری تغییر می یابد، اما تنها 32% معتقد بودند که برگشت نتایج الکتروکوکلیوگرافی به حالت هنجار نشان دهنده بهبود بیماری است. تنها 7% از افراد گزارش کردند که به دلیل تغییرپذیری زیاد نتایج الکتروکوکلیوگرافی و عدم ارتباط مناسب آن با علایم بیماری، آزمون را انجام نمی دهند.

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج حاصله اکثریت شنوایی شناسان شرکت کننده در مطالعه حاضر از آزمون الکتروکوکلیوگرافی برای تشخیص و مدیریت بیماری من یر استفاده می کنند و عمده این افراد معتقد هستند که می توان از تاریخچه گیری در کنار آزمون الکتروکوکلیوگرافی برای کمک به تشخیص بیماری استفاده نمود. همچنین بر اساس نظر غالب افراد شرکت کننده در مطالعه، نبود دوره های آموزشی کافی می تواند منجر به محدود شدن کاربرد بالینی آزمون شود.