از انزوا تا ادغام: نقش دیگری در بازیابی هویت سوژه ی اقلیت قومی در امضاء جمع کن اثر زیدی اسمیت

این مقاله با بکارگیری رویکرد التقاطی اخلاقی-اجتماعی-فرهنگی به واکاوی نقش دیگری در فرایند فرهیزش[1] برای سوژه ی اقلیت در جامعه ی چندفرهنگی انگلستان به شکل نمود یافته در رمان امضاء جمع کن (2002) می پردازد. تنوع نژادی، فرهنگی و مذهبی اغلب سوژه ی اقلیت را با گسست بین-فردی مواجه میکند که مانع ارتباط مناسب او با اطرافیان و زندگی در زمان حال می شود. از این رو در این نوشتار با استفاده از نقد اجتماعی-فرهنگی پاول گیلروی، تفاسیر جان دابلیو بری از فرایند فرهیزش و نقش دیگری در فلسفه ی امانویل لویناس،  امضا جمع کن اثر برجسته ی زیدی اسمیت، تحلیل و بررسی می شود. اسمیت در اغلب آثار خود به مشکلات چند فرهنگی در لندن می پردازد که متاثر از تجربه های شخصی خود او در مقام فردی جاماییکایی-انگلیسی است. رد مطلق گرایی قومی، مبتنی بر پذیرش تفاوت های دیگری به منظور نیل به خوش مشربی[2]در جامعه چندفرهنگی انگلستان است. سوژه ی اقلیت پس از ورود به فرایند فرهیزش یکی از موارد جذب، ادغام، جدایی و یا انزوا را بر می گزیند. هرچه میزان پذیرش دیگری و برقراری ارتباط با فرهنگ جدید بیشتر باشد حرکت از انزوا به سوی ادغام با موفقیت بیشتری انجام می شود. پژوهشگر در پی پاسخ به این پرسش بنیادی است که دیگری چگونه در تغییر سیر تفکر سوژه ی اقلیت و در پی آن عبور از انزوا به ادغام موثر است؟ پاسخ به این سوال درک چگونگی بازیابی هویت در جامعه ی چند فرهنگی را میسر می سازد. استدلال این نوشتار بر این اساس استوار است که اسمیت در این اثر با پرداختن به هویت مذهبی درصدد است تا تغییرات درونی سوژه و میزان موفقیت اش در فرایند فرهیزش را نشان دهد. تجلی دیگری در خانواده، دوستان و مکان زیست و میزان تاثیرپذیری سوژه ی اقلیت از او در صورتی موثر است که سوژه بتواند در حالی که خود را در ساحت دیگری می پندارد او را در جایگاه بیرونی قرار دهد. تنها در این صورت با احساس مسئولیت به ایفای نقش خود به عنوان دیگری نایل می آید و فرایند فرهیزش با موفقیت انجام میشود.[1] Acculturation[2] Conviviality