بررسی ترجمه سید جعفر شهیدی (1368) از نامه 28 نهج البلاغه از منظر الگوی نقد ترجمه کاترینا رایس (1971)

بدون شک نقد ترجمه یکی از مهم ترین زمینه های مطالعات ترجمه است که امروزه توانسته جایگاه خود را در میان پژوهش های علمی باز کند. با تکیه بر همین مسیله، پژوهش حاضر در نظر دارد تا به عنوان یکی از اولین پژوهش هایی که الگوی نقد ترجمه کاترینا رایس را مد نظر قرار می دهد، ترجمه جعفر شهیدی از نامه بیست و هشتم نهج البلاغه را مورد  نقد و بررسی قرار دهد و به دنبال جوابی برای این پرسش باشد که این ترجمه چقدر در نقش و گونه متن و همچنین عناصر درون و برون زبانی دارای تعادل است؟ مهم ترین نتایج این پژوهش که با روش توصیفی - تحلیلی نوشته شده است، مشخص می کند که نقش غالب متن مبدا و گونه آن در خلال ترجمه دچار تغییر جدی شده است، همچنین مواردی از عدم تعادل در سطوح واژگان، دستور،  معانی و سبک وجود دارد که بیشتر تحت تاثیر عناصر برون زبانی رخ نمایی کرده است.