مطالعه مقاومت نماتودهای دستگاه گوارش به آلبندازول و فنبندازول در شرایط آزمایشگاهی

مقاومت دارویی یکی از بزرگ ترین مشکلات صنعت گوسفندداری در جهان و ایران است. هدف از این مطالعه ارزیابی مقاومت دارویی نسبت به آلبندازول و فنبندازول در نماتودهای دستگاه گوارش گوسفند بود.

مواد و روش کار: 

در آزمون برون تنی مدفوع تازه از راست روده 90 گوسفند با شدت آلودگی 150 تخم یا بیشتر در گرم مدفوع تهیه شد. ml2 میلی لیتر محلول حاوی 1000 عدد تخم به چاهک های گروه های شاهد، آلبندازول (/ml gµ 1/0) و فنبندازول (/ml gµ 1/0) اضافه شد و انکوبه گردیدند. بر اساس درصد تخم های تفریخ شده و شمارش نوزادهای مرحله اول، دوز کشنده 50درصد محاسبه و میزان مقاومت دارویی تعیین شد.

یافته ها: 

میانگین تعداد تخم تفریخ شده (73/1±76/43) در تیمارهای فنبندازول کمتر از تیمارهای آلبندازول (4/1±51/65) و گروه شاهد (76/0±96/93) بود. اختلاف میانگین تعداد تخم تفریخ شده بین تیمارهای آلبندازول، فنبندازول و گروه شاهد معنی داری بود. میزان دوز کشنده 50درصد در گروه تیمار آلبندازول بیانگر وجود مقاومت دارویی بود. درحالی که دوز کشنده 50درصد در گروه تیمار فنبندازول نشانگر مشکوک بودن مقاومت دارویی بود.

بحث و نتیجه گیری: 

نتایج آزمون برون تنی بیانگر وجود مقاومت دارویی نسبت به آلبندازول و در آستانه بروز نسبت به فنبندازول در گوسفندان تحت مطالعه بود.