نقش احساس تعلق به مدرسه در پیش بینی اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

احساس تعلق به مدرسه می تواند در ادراک مثبت نوجوان از خود، دیگران، ارتباط و علاقه به دیگران وهمچنین احساس مسئولیت نسبت به  امور مدرسه موثر باشد  .هدف از مطالعه حاضر، تبیین نقش احساس تعلق به مدرسه در پیش بینی اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر تبریز بود.

پژوهش حاضر از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تبریز بود که از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای 299 دانش آموز دوره دوم متوسطه (92 نفر در رشته علوم ریاضی، و 101 نفر در رشته علوم تجربی و 105 نفر در رشته علوم انسانی) انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه  بری (2004(، اشتیاق تحصیلی  فردریکز(2004(و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و همکاران (1999)بودند.

تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که بین متغیرهای تعلق به مدرسه، اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی همبستگی معنادار و مثبتی وجود دارد. از سوی دیگر نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که ابعاد تعلق به مدرسه در مجموع 71/0 از تغییرات اشتیاق تحصیلی و 31/0 از تغییرات خودکارآمدی دانش آموزان  را پیش بینی می کنند. از ابعاد تعلق به مدرسه چهار زیر مقیاس مشارکت، احساس مثبت، تعلق و مشارکت علمی به صورت معنی داری اشتیاق تحصیلی را پیش بینی می کنند. همچنین زیر مقیاس های حمایت معلم، احترام و مشارکت علمی پیش بینی کننده معنی دار خودکارآمدی دانش آموزان است.

یافته های پژوهش حاضر تلویحات مهمی برای روانشناسان و مشاوران مدرسه در خصوص  نقش تعلق به مدرسه در اشتیاق و عملکرد تحصیلی بهتر دانش آموزان مقطع متوسطه دارد.