بررسی رابطه میکروارگانیسم های گرم منفی بی هوازی با بوی بد دهان

هالیتوزیس بوی نامطبوعی است که همراه هوای بازدم خارج می شود و بیش از 50 درصد افراد جامعه درگیر این مشکل هستند. نقش باکتری های بی هوازی در ایجاد این بوی بد شناخته شده است. از آنجائیکه باکتری های مسوول، همچنین فعل و انفعالاتی که باعث بوی بد دهان می شوند کاملا شناخته نشده اند، انجام تحقیقات در این زمینه ضروری است. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط میکروارگانیسمهای گرم منفی بی هوازی با بوی بد دهان می باشد.
در این تحقیق تحلیلی که از نوع case control می باشد، تعداد 61 نفر شامل 34 نفر با بوی بد دهان و 27 نفر در گروه کنترل مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی بر اساس تست ارگانولپتیک بوسیله دو دندانپزشک مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت مطالعات میکروبیولوژی از سطح پشتی خلف زبان بوسیله یک سواب چوبی نمونه برداشته شده، سریعا به محیط تایوگلیکولات مایع منتقل شد. نمونه ها پس از انکوباسیون در دمای 37?C به مدت 48-24 ساعت در محیط های مک کانکی، بلاد آگار، شکلات آگار و نوترینت آگار کشت داده شدند. از تستهای لابراتواری مناسب مانند کاتالاز، مانیتول، ژلاتیناز، اکسیداز و Dnase جهت تشخیص افتراقی باکتری های کشت داده شده، استفاده شد. نتایج تحقیق با استفاده از آزمون های دقیق فیشر، chi square،T test وMann-Whitney u test ارزیابی شدند. همه تستها دو دامنه بودند و آلفا 0.05 در نظر گرفته شد.
میکروارگانیسمهای گرم منفی بی هوازی مطلق در 24 نمونه گروه مورد (70.1%) و 11 نمونه گروه کنترل (40.7%) کشت داده شدند که این تفاوت معنی دار بود (OR=5.3 و P=0.036). 31 نمونه در گروه مورد (91.2%) و 24 نمونه در گروه کنترل (88.9%) از نظر انواع دیگر باکتری های گرم منفی بی هوازی مطلق و یا اختیاری دارای کشت مثبت بودند، (OR=3.3 و P=0.083). تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مورد مطالعه از نظر کشت مثبت برای فوزوباکتریوم، باسیلهای فوزیفرم، پره وتلا، هموفیلوس، اسپیریلیوم و کینگلا بدست نیامد، اما در مورد باکتروئید (OR=3.3 و P=0.083) و نایسریا (OR=4.0 و P=0.084) تفاوت وجود داشت.
نتایج تحقیق نشان داد که بین میکروارگانیسمهای گرم منفی بی هوازی مطلق با بوی بد دهان ارتباط وجود دارد.