نیم نگاهی به نقش مولفه های کالبدی ساختار فضایی شهر در تحقق بخشی حس امنیت مبتنی بر نگرش جنسیتی

امنیت از حقوق و نیاز های اولیه و لازمه رفاه انسانی است که تضمین کننده انسجام و یکپارچگی شهر است، و جنسیت مهمترین مولفه های تاثیر گذار در بین ویژگی های شخصیتی است. از آن جایی که فضاهای شهری ظرف و بستر تعامالت اجتماعی را تشکیل می دهند، وجود امنیت در این گونه فضا ها یکی از الزامات اساسی کیفیت زندگی محسوب می شود و بایست بتوانند امنیت استفاده کنندگان خود را تامین نماید. این موضوع در ارتباط با بانوان که از جمله آسیب پذیرترین اقشار هر جامعه در رابطه با موضوع امنیت هستند، از جایگاه برجسته تری برخوردار است. امروز حضور زنان در فضاهای شهری با عوامل متعددی محدود می شود، این در حالیست که دست یابی به جامعه ای پایدار و عدالت محور بدون مشارکت و حضور فعال زنان امکان پذیر نیست، لذا آنان نیازمند تسهیلات خاصی از فضا هستند تا موجب افزایش اطمینان خاطر آنان از حضور امن در فضاهای شهری شود. فقدان احساس امنیت زنان در فضاهای شهری بستری الزم را برای انجام نگارش پژوهش حاضر فراهم کرده است. از این رو پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با هدف ارایه راهکارهایی جهت ایجاد فضاهای شهری ایمن و امن و امکان حضور فعال بانوان در فضاهای شهری به دور از اضطراب های محیطی فراهم شود شکل گرفته است که غالب مطالعات آن از نوع اسنادی کتابخانه ایی  استوار بوده هر چند در بخش هایی نیز از مطالعات میدانی بهره برده شده است. نتایج کلی تحقیق حاکی از آن است که، هر چه میزان تردد زنان در پهنه فضاهای شهری بیشتر بوده میزان احساس امنیت بیشتری داشته اند و عوامل محیطی مانند کاربری اراضی، تنوع کاربری های پیرامون و ساعت های فعالیت آن ها و نیز مجاورت مکانی کاربری ها با افزایش حس امنیت بانوان رابطه ایی معنادار دارد