تعیین مقیاس زمانی مناسب پیش‎بینی‎ های کوتاه و میان‎ مدت مدلهای عددی هواشناسی جهانی در بخشهای مختلف ایران

مدل‎های پیش‎بینی بارش نقش اساسی در عملکرد هر چه بهتر سامانه های پیش‎بینی هواشناسی و سیلاب ایفا می کنند. در مطالعه حاضر، عملکرد پیش‎بینی‎های پنج مدل عددی هواشناسی موجود در پایگاه TIGGE به منظور بررسی دقت پیش‎بینی‎ها طی گام زمانی‎های 1 تا 10 روزه در اقلیم های مختلف کشور ایران (در محل 38 ایستگاه سینوپتیک) طی بازه زمانی 2014 تا 2018 مورد ارزیابی و اصلاح اریبی قرار گرفتند. بررسی شاخص‎های آماری و جدولی حاکی از کاهش دقت پیش‎بینی‎ها با افزایش گام زمانی می باشد. طبق نتایج بدست آمده عمده مدلهای هواشناسی به ویژه دو مدل ECMWF و UKMO حداکثر تا افق زمانی 3 روزه از همبستگی مناسبی با داده های زمینی برخوردار بوده و در عین حال نیز دارای خطای کمتری (در تخمین مقدار بارش و پیش بینی روزهای بارانی) می باشند. با اصلاح اریبی داده های خام پیش بینی عملکرد مدلهای عددی آب و هوا به طور قابل توجهی افزایش یافت، به طوری که در گام زمانی 10 روزه در مدلهای ECMWF، JMA و KMA به ترتیب بیش از 70، 65 و 73 درصد از مقدار شاخص RMSE کاهش یافت. پس از اصلاح داده های بارش، عملکرد عمده مدلهای عددی به غیر از JMA حتی تا گام زمانی 7 روزه نیز در اکثر اقلیمهای کشور منجربه نتایج قابل قبولی گردید. مدل JMA در اقلیم های مرطوب که شامل مناطق غربی و شمالی کشور است، به دلیل ساختار مدل آشفتگی موجود در این مدل دارای اریبی زیادی بوده و نتایج غیرقابل اعتمادی ارایه نموده است.