ترسیم مدل پیش بینی تعلق خاطر کاری براساس سرمایه روانشناختی، هوش هیجانی، حمایت سازمانی

هدف پژوهش حاضر ترسیم مدل پیش بینی تعلق خاطر کاری براساس متغیرهای سرمایه روان شناختی. هوش هیجانی. حمایت سازمانی بود. روش پژوهش برحسب هدف، کاربردی است، که با رویکرد کمی و به روش غیرآزمایشی - همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، اعضای هییت علمی دانشگاه آزاد شهر تهران به تعداد 2953 نفر بودند که با استفاده از کفایت نمونه در مدل سازی معادلات ساختاری، 340 نفر انتخاب شد. برای گردآوری داده ها پرسشنامه های تعلق خاطر کاری سالنوا و شوفلی (2001)، سرمایه روان شناختی لوتانز، لوتانز و لوتانز (2004)، هوش هیجانی مایر و سالووی (1990)، حمایت سازمانی آیزنبرگ و همکاران (1998) به کار گرفته شد. روایی و پایایی ابزارهای پژوهش بررسی و تایید شد. روش تحلیل داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام گرفت. در بخش استنباطی برای پاسخ به پرسش های پژوهش آزمون هایی همبستگی پیرسون، تی تک نمونه ای، مدل سازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد متغیرهای سرمایه روان شناختی، هوش هیجانی و حمایت سازمانی بر تعلق خاطر کاری تاثیر دارند.