مدلسازی فیزیکی بررسی تاثیر پیکربندی مهار مارپیچ و سربار بر جابجایی دیوار

مهارهای مارپیچ با ویژگی های منحصربه فرد خود کاربردهای فراوانی در ساخت و ترمیم پی ها و بهسازی خاک ها پیداکرده است. بااین حال تحقیقات محدودی بر روی استفاده از این مهارها در پایدارسازی دیوارها و شیب ها و ساخت دیوارهای حایل انجام شده است. در تحقیقات انجام شده رفتار دیوار مهار مارپیچ مورد ارزیابی قرار نگرفته است. برای این منظور مطالعه ای آزمایشگاهی در رابطه با پایدارسازی دیوار با سه نوع مهار مارپیچ و دو نوع شیروانی در خاک ماسه ای طراحی شده است. هدف از آزمایش های انجام شده بررسی تاثیر شکل مهار و شیب پشت بالای دیوار بر جابجایی تاج دیوار بوده است. برای افزایش دقت اندازه گیری ها و تعیین کرنش های برشی از مقایسه تصاویر و روش سرعت سنجی تصویری ذرات(PIV) استفاده شده است. درنهایت برای بررسی پتانسیل اجرایی آن، به مقایسه نتایج بدست آمده با روش میخکوبی متداول پرداخته شده است. با استفاده از مدل سازی های انجام شده مشخص شده است که میزان جابجایی تاج دیوار با افزایش قطر و تعداد صفحه های مارپیچ کاهش خواهد یافت. این کاهش برای افزایش شعاع حدود 30 درصد و برای افزایش تعداد صفحه و قطر در حدود 60 درصد بوده است. در صورت نیاز به کاهش چشمگیر جابجایی پیشنهاد می شود تعداد صفحه مهار افزایش یابد و قطر آن دچار تغییر نشود. از طرف دیگر مهارها برای فعال شدن نیاز به میزان کمی جابجایی دارند و این مسئله با تغییر نوع مهار مارپیچ قابل برطرف کردن نیست. درنهایت مشخص شده است که سطح لغزش ایجادشده در دیوار مهار مارپیچ با استفاده از سربار سبک، سهمی شکل است.