بررسی بسترها و گام های اجرایی قانون خدمات اجتماعی زنان در مجلس بیست و دوم

پرداختن به مسئله نقش و جایگاه زنان ایرانی در خانواده و یا حضور در اجتماع، نیازمند مطالعات و بررسی‌های متعدد در شاخه‌های گوناگون علم تاریخ است. آنچه که نقطه تمایز این تحقیق از سایر پژوهش‌ها و بررسی‌های صورت‌گرفته تا به امروز است، ارتباطی است که این مسئله با یکی از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین لوایح تصویب شده در مجلس شورای ملی ایران دارد. قانونی که در تاریخ سیزدهم تیر ماه سال یکهزار و سیصد و چهل هفت و هجری شمسی تصویب گردید و پس از کسب موافقت مجلس سنا در تاریخ بیست و چهارم تیر ماه سال یکهزار و سیصد و چهل و هفت به توشیح محمدرضاشاه پهلوی رسید و تغییری جدی در رویکرد جامعه ایرانی به نقش و جایگاه اجتماعی زنان به شمار می‌رفت. این نگاه جدید و به نوعی ایجاد شرایط و میدان دادن به زنان در جامعه ایران معاصر، در تضاد با بسیاری از ارزش‌های فرهنگی و مذهبی حاکم بر جامعه آن روز و پیش‌تر از آن بوده است. شاید عدم مطالعه بستری کافی و وافی، عاملی بود تا مجلس ایران، قانونی را تصویب کند که در طول یک دهه اجرای خود، در دو مرحله اصلاح و پس از وقوع انقلاب اسلامی ملغی گردد. اجرای این قانون با استناد به آمار موجود، تا حدی به نفع جامعه زنان ایرانی و مخصوصا روستایی و همین طور در ارتباط تنگاتنگ با اهداف بلندمدت حکومتگران ایران و حاکم وقت یعنی محمدرضاشاه در راستای مدرن کردن ایران بود.