اثرسنجی مسیرنمایی طولی در کاهش فراوانی تصادفات انحرافی در راه های چندخطه برون شهری

تصادفات انحرافی بخش عمده ای از کل تصادفات جاده ای برون شهری را تشکیل می دهد. هدف از انجام این پژوهش اثرسنجی مسیرنمایی طولی با استفاده از خط کشی طولی و تلفیق آن با بازتاب های چشم گربه ای و در پی آن تفکیک اثر هرکدام از انواع تجهیزات بر فراوانی تصادفات جاده های برون شهری و ارایه ضریب اصلاح تصادف با توجه به مطالعه قبل و بعد از اقدامات اصلاحی می باشد. در این پژوهش با توجه به اقدامات مسیرنمایی انجام شده در سال 1393 در محورهای استان خراسان رضوی، داده های ترافیکی و تصادفات انحرافی و سایر داده های مورد نیاز برای اثرسنجی به روش بیز تجربی جمع آوری شد. در این مطالعه، مقدار اثربخشی نهایی برای خط کشی طولی و همچنین تلفیق آن با بازتاب های چشم گربه ای در شب به ترتیب برابر با 36 و 5/43 درصد به دست آمد که معادل با ضرایب اصلاح تصادف 64/0 و 565/0 می باشد. نتایج این تحلیل نشان دهنده تاثیر معنادار تجهیزات مسیرنمایی بر تصادفات انحرافی در شب می-باشد. همچنین معناداری اثرات اقدامات ترکیبی این تجهیزات به مراتب بیشتر از استفاده صرف از هرکدام از آن ها است. در نهایت، تاثیر معناداری برای کاهش تصادفات انحرافی در طول شبانه روز (شامل ساعات روشن روز) برای اقدام خط کشی طولی مشاهده نشد ولی خط کشی طولی در تلفیق با بازتاب چشم-گربه ای تاثیری با معناداری بیشتر برای تصادفات انحرافی در طول روز داشته است.