بررسی حجیت قرائات از منظر آیت الله العظمی فاضل

در قرایات متعددی که برای قرآن کریم نقل شده است، برخی کلمات قرآن به صور گوناگون دیده می‌شود به‌گونه‌ای که حکم مستنبط از قرآن بر اساس هر قرایت، متفاوت از قرایت دیگر است. این نکته بحث حجیت و عدم حجیت قرایات را مطرح کرده است. آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی اعتقاد به تواتر و عدم تواتر قرایات را مبنای حجیت و عدم حجیت استناد حکم شرعی به قرایات می‌داند. مقاله حاضر به تبیین نظر و ادله ایشان بر عدم تواتر قرایات می‌پردازد. درنهایت با استفاده از مجموع دیدگاه‌های ایشان و با ضمیمه‌کردن دیدگاه قاریان مبنی بر اینکه قرایات نباید با یکدیگر تعارض داشته باشند، به دیدگاه استاد مبنی بر اینکه قرآنیت هر کلامی متوقف بر تواتر است و تواتر غیر از تصحیح سند، نقشی در رفع تعارض محتوای قرایات ندارد، نتیجه می‌گیرد که اگر به‌فرض درموردی تعارض حاصل شد، ناچار از اعمال قواعد تعارض درباره قرایات خواهیم بود و مجالی برای ادعای حجیت قرایات و جواز استناد حکم شرعی به آنها باقی نمی‌ماند.