معرفی نسخه خطی دیوان عبدالرحیم شیروانی و بررسی ویژگی های سبکی آن

عبدالرحیم متخلص به حزین، از گویندگان شیروانی دوره قاجار بود. نسخه دیوان شامل سه اثر از وی (دیوان، صفاء القلوب و هدایت نامه) است که به خط پسرش، میرزا اسدالله نوشته شده و در کتابخانه ملی تبریز نگهداری می شود که در قوالب مختلف شعری با وزن ها و موضوعات و انواع ادبی متنوع است که تاکنون تصحیح و به روزرسانی نشده و به صورت نسخه خطی باقی مانده است. مقاله حاضر که با هدف معرفی و بررسی ویژگی های سبک شناسی آن و بر اساس اسنادی توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای بررسی و تحلیل شده، در صدد پاسخ گویی به این پرسش است که بارزترین ویژگی های سبکی این اثر چیست؟ نگارنده ضمن معرفی نسخه و ویژگی های رسم الخطی آن، ویژگی های سبک شناسی آن را در سه سطح زبانی، فکری و ادبی بررسی کرده است. پس از بررسی و خوانش متن، یافته های پژوهش مبنی بر آن است که وی از انواع صنایع با مهارت تمام سود جسته و با تضمین از غزلیات حافظ و سعدی به پیروی از سبک عراقی برخاسته است.