بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر اثر بخشی مدیران با توجه متغیر میانجی ‏سرمایه فکری

امروزه سرمایه های اجتماعی و فکری انسانی آن  از ابزارهای قوی برای رسیدن سازمان ها به اهدافشان هستند. . مفاهیم سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری در سال های اخیر در حوزه های گوناگون علوم اجتماعی، اقتصادی و اخیرا در علوم سیاسی مطرح شده و امروزه این مباحث در حوزه ادبیات سازمان نیز بسیار حایز اهمیت هستند،  لذا هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر اثربخشی مدیران با توجه به نقش واسطه ای سرمایه فکری در سازمان امور مالیاتی استان یزد می باشد. سرمایه اجتماعی به عنوان متغیر مستقل شامل مولفه های اعتماد، مشارکت، توانایی برقراری ارتباط، تنوع معاشرت و بخشش و داوطلبی می باشد و اثربخشی مدیران به عنوان متغیر وابسته و سرمایه فکری با ابعاد (تجربه، تحصیلات، آموزش، خلاقیت و سلامت) به عنوان متغیر میانجی مورد بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات تحقیقی توصیفی و از حیث ارتباط بین متغیرها از نوع توصیفی-علی به شیوه تحلیل عاملی و مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این تحقیق شامل 85 نفر مدیران سازمان امور مالیاتی استان یزد می باشد که به علت کوچک بودن جامعه آماری از شیوه سرشماری استفاده شد و نتایج این تحقیق که با استفاده از نرم افزار Amos به دست آمد حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی با افزایش و ارتقاء سرمایه فکری در سازمان از یک سو به صورت مستقیم با ضریب مسیر 44/0 و از سوی دیگر به صورت غیرمستقیم با ضریب مسیر 62/0، از جمله متغیرهایی است که می تواند اثربخشی مدیران را افزایش دهد.