اثر عصاره هیدرو الکلی ترانکولا کوبن سیس بر ترمیم شکستگی استخوان رادیوس در خرگوش

امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی ها، سرعت بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می شود.  پیوندهای استخوان خودی هنوز هم به عنوان یک معیار طلایی برای مقایسه سایر عوامل تحریک کننده استخوان سازی  مطرح می باشند . استخوان پیوندی خودی (Autograft)  علاوه بر مواد تحریک کننده التیام، حاوی سلول هایی است که واکنش های ایمنی را تحریک نمی کند و باعث انتقال بیماری های مسری نمی شود. ولی همین جمع آوری استخوان خودی عوارضی مثل درد، عفونت، شکستگی، از دست دادن خون و افزایش مراحل جراحی دارد و نیز مقدار استخوان برداشت شده محدود می باشد. تارانتولا کوبنسیس (Tarantula cubensis) در ترمیم زخم گاو در روز چهارده باعث کاهش التهاب و اپیتلیالیزاسیون مجدد می شود  و هم چنین در کاهش سطح وسیعی از عفونت نقش دارد. تاکنون اثرات آن در ترمیم استخوان بررسی نشده است. از آنجایی که ترانکرون روند التهاب را تغییر می دهد، مطالعه زیر به بررسی استفاده از ترانکرون در ترمیم استخوان و بررسی روند التیام استخوان می پردازد.

در این مطالعه 20 عدد خرگوش در 4 گروه 5 تایی استفاده شد. قطعه استخوانی از استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول  در محل نقیصه ترانکرون با دوز یک میکروگرم بر کیلوگرم تزریق شد. در 5 خرگوش دیگر در گروه دوم نرمال سالین در محل نقیصه  تزریق شد. در گروه سوم (گروه کنترل خالی)، هیچ ماده ای تزریق نشد. نهایتا در گروه چهارم (گروه اتوگرفت)،  قطعه برش خورده سر جای خود قرار داده شد و پوست و عضلات بخیه شد. رادیوگراف ها از دست خرگوش ها بعد از عمل و در روزهای 14، 28 ،42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد. نمونه برداری از استخوان جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفته هشتم انجام گرفت. رادیوگراف ها و نمونه ها از لحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان سازی و دوباره شکل پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت.

در مطالعه ما نتیجه به دست آمده بیانگر این است که گروه ترانکرون تقریبا مانند گروه اتوگرافت عمل کرده و از گروه نرمال سالین و کنترل خالی عملکرد بهتری داشت.