ارزیابی آسایش اقلیمی در مساکن روستایی شمال دشت قزوین با روش ET و شاخص PET

در رویکرد هم سازی انسان با طبیعت، مسکن موضوع مهمی است که همگونی آن با محیط می تواند گام ارزنده ای در جهت تعدیل بحران انرژی و چالش های زیست محیطی باشد. در این میان روستاها و روستا- شهرهای واقع در حوزه منظومه های شهری اهمیت قابل توجهی را دارد.در این پژوهش ابتدا با استفاده از آمارنامه نفوس و مسکن در سال های؛ 1375، 1385 و 1390، مطالعه ی جمعیتی به منظور تبیین ضرورت مطالعه ی مسکن روستایی شمال دشت قزوین صورت گرفت. سپس به استناد داده های ایستگاه های هواشناسی داخل و مجاور منطقه، نقشه پهنه بندی اقلیمی در محیط GIS تهیه شد. در نهایت آسایش اقلیمی منطقه با روش تجربی دمای موثر (ET) و شاخص نرم افزاری دمای معادل فیزیولوژیکی (PET) محاسبه و نقشه های آسایشی مربوطه تهیه گردید. یافته های پژوهشی نشان داد؛ مطالعه ی مسکن روستایی منطقه توجیه جمعیتی دارد. همچنین نقشه اقلیمی منطقه، تغییر اقلیم را از نیمه خشک به خشک در امتداد شمال غرب به جنوب شرق نشان داد. دوره ی آسایش اقلیمی نیز در حرکت به سمت جنوب شرق کاهش معنی داری را معرفی کرد. به عنوان نتایج این پژوهش، موارد اجرایی از قبیل: اجرای معماری فشرده همراه با دیوارها و سقف سنگین، جایابی ایوان در شمال شرق خانه، تعبییه بازشوهای سقفی و کاربست آجر در نمای ساختمان، قابل پیشنهاد است.