تاثیر حشره کش های تیاکلوپرید و افوریا بر پارامترهای جدول زندگی و فعالیت آنزیم های سم زدای شته سبز گندم Schizaphis graminum (Rondani)

شته سبز گندم، Schizaphis graminum Rondani (Hemiptera: Aphididae) یکی از آفات مهم گندم است که با تغذیه از گیاه و انتقال ویروس های بیماری زا، تولید این محصول را محدود می کند. آنزیم های سم زدا نقش بسیار مهمی در سم زدایی ترکیبات ناگوارد در بسیاری از موجودات زنده ایفا می کنند. این آنزیم ها در معرض ترکیبات ناگوارد به عنوان نشانگرهای زیستی قلمداد می شوند و در واقع به دلیل تفاوت های بیوشیمایی در سم زدایی حشره کش ها درجات مختلفی از حساسیت به ترکیبات شیمیایی دارند. در مطالعه پیش رو، زیست سنجی ها با غوطه ور کردن برگ های گندم در محلول حشره کش در دمای 2 ± 27 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10 ± 65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی بررسی شد. اثر تیاکلوپرید و افوریا در غلظت های زیرکشنده (LC10 و LC30) بر پارامترهای جدول زندگی و میزان فعالیت آنزیم های سم زدای شته سبز گندم مورد ارزیابی قرار گرفته است. فعالیت استرازها، گلوتاتیون اس ترانسفراز و استیل کولین استراز به عنوان آنزیم های سم زدا اندازه گیری شد. با توجه به نتایج به دست آمده غلظت میانه کشنده برای شته در معرض تیاکلوپرید و افوریا به ترتیب 7/212 و 9/203 mg(ai)L-1 محاسبه شد. در میان تیمارها، غلظت LC30 حشره کش افوریا سمی ترین ترکیب مورد آزمایش روی شته سبز گندم بود. تاثیر LC30 هر دو حشره کش بر شته S. graminum باعث افزایش افزایش معنی دار در القای آنزیم های بتا استراز و گلوتاتیون اس ترانسفراز (GST) شد. در این بررسی فعالیت آلفا استراز و استیل کولین استراز به موازات افزایش غلظت های زیرکشنده تفاوت معنی داری با شاهد نداشت. نتایج نشان داد که در غلظت های زیرکشنده دو شته کش تیاکلوپرید و افوریا اثر منفی روی پارامترهای جدول زندگی شته S. graminumداشتند و می توان آن ها را توسط آنزیم های سم زدا به عنوان نشانگرهای بیوشیمیایی شناسایی کرد.