استفاده از مبارزه بیولوژیکی آفات در بین برنجکاران شهرستان سیمرغ استان مازندران: ارزیابی تغییر رفتار برای ارتقاء پذیرش

استفاده مداوم از مبارزه بیولوژیکی (BC) آفات می تواند استفاده غیرضروری از آفت کش ها در تولید برنج را کاهش داده و در نتیجه ایمنی و سلامتی شغلی در کشاورزی را ارتقا بخشد. در این مطالعه، کاربرد مدل فرانظریه ای (TTM) تغییر رفتار در تبیین پذیرش و حفظ استفاده از مبارزه بیولوژیک در بین 344 نفر از کشاورزان برنجکار شهرستان سیمرغ، استان مازندران در شمال ایران، برای درک بهتر اینکه چگونه کشاورزان رفتار مدیریت آفت را برای کاربرد مبارزه بیولوژیک تغییر می دهند، مورد بررسی قرار گرفت. مراحل تغییر رفتار در استفاده از مبارزه بیولوژیک طبق TTM [یعنی پیش اندیشه (PC) ، اندیشه (C) ، آمادگی (PR) ، عمل (A) و نگهداری (M)] در مدیریت آفت ساقه خوار برنج [Chilo suppressalis (Walker)] ارزیابی شد. تقریبا سه چهارم کشاورزان (1/75 درصد) در مراحل قبل از عمل (1/43 درصد در مرحله پیش اندیشه، 3/16 درصد در مرحله اندیشه و 7/15 درصد در مرحله آمادگی) بودند، 1/15 درصد در حال تغییر رفتار خود بودند (در مرحله عمل)، در حالی که معدودی از کشاورزان (9/9 درصد) بیان کدرند که در حال استفاده مداوم از مبارزه بیولوژیک برای بیش از دو فصل زراعی (مرحله نگه داری) هستند. کشاورزان مراحل اولیه TTM در مقایسه با کشاورزان مراحل بعدی تغییر، دارای میزان تحصیلات پایین تر، درآمد بالاتر، خود مصرفی کمتر برنج، عملکرد بالاتر، زیان بیشتر از آفت ساقه خوار برنج، سطح دانش پایین تر نسبت به دشمنان طبیعی آفات بودند. علاوه بر این، خودکارآمدی در کاربرد مبارزه بیولوژیک و مزایای درک شده از کاربرد آن از طریق مراحل تغییر افزایش یافته، در حالی که معایب درک شده از کاربرد مبارزه بیولوژیک کاهش یافته است. این نخستین گزارشی است که مناسب بودن TTM در توضیح تغییر رفتار کشاورزان در کاربرد مبارزه بیولوژیک، که شواهد جدیدی در مورد روند پذیرش آن را ارایه می دهد، پشتیبانی می کند. اقدامات ترویجی باید بر روی موانع مرسوم مربوط به کاربرد مبارزه بیولوژیک، از جمله مزایا و معایب درک شده از کاربرد مبارزه بیولوژیک و همچنین خودکارآمدی در استفاده مبارزه بیولوژیک با هدف هماهنگی با مراحل تغییر با ارایه راهبردهای مداخله گری متنوع، متمرکز شود.