پاسخ های مختلف ارقام خربزه (.Cucumis inodorous L) از گروه inodorous مقاوم و حساس به تنش شوری از نظر رشد ، خصوصیات فیزیولوژیکی و آناتومیکی

به منظور بررسی تاثیر شوری آب آبیاری بر صفات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی، آناتومی، رشد و عملکرد ارقام مختلف خربزه، آزمایشی در قالب اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل دو رقم متحمل به شوری (سوسکی و دیاموند) و دو رقم حساس به شوری (درگزی و زرد ایوانکی) با دو سطح شوری کلرید سدیم (صفر و 8 دسی زیمنس بر متر) بودند. نتایج نشان داد تحت شوری آب آبیاری وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن میوه و بذر، اسیدیته میوه، سفتی بافت میوه، نسبت طول به قطر میوه، تعداد میوه و عملکرد، فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه ای کاهش یافت.ارقام متحمل (سوسکی و دیاموند) تحت شوری بیشترین میزان پارامترهای ذکر شده در بالارا نشان دادند. ارقام متحمل بیشترین میزان پرولین، فنول، فعالیت آنتی اکسیدانی کل در شرایط شوری داشتند. به طور کلی نتایج نشان داد تحت تنش شوری پارامترهای رشد، پارامترهای فتوسنتزی و خصوصیات کیفی میوه کاهش یافت. این کاهش در رقم متحمل سوسکی کمتر بود. به نظر می رسد ارقام خربزه مقاومت خود را به دست آورند؛ اولا، منجر به رشد به عملکرد به جای رشد رویشی شد؛ ثانیا، افزایش میزان آنتی اکسیدان و فنل باعث کاهش اثرات مضر شوری گردید و در نهایت افزایش قند (TSS) با تنظیم اسمزی بیشتر برای پیشرفت فتوسنتز در سطح قابل قبول برای تولید آسیملایت کافی برای عملکرد تجاری در شوری است. در نتیجه، ارقام سوسکی و دیاموند را می توان به کشاورزان منطقه مرکزی ایران و شرایط مشابه سایر بخش های جهان و آبیاری با آب شور تا 8 دسی زیمنس بر متر را توصیه کرد.