سازه انگاری و مطالعه ایران و فرهنگ در سیاست جهانی

جهانی شدن ، عرصه های مختلف اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی را تحت تاثیر خود قرارداده است. در این زمینه، فرهنگ از جمله موضوعات و جنبه هایی است که از تحولات اخیر جهانی شدن بسیار تاثیر پذیرفته است. هدف پژوهش حاضر ، دیدگاه جمهوری اسلامی ایران نسبت به فرهنگ جهانی با رویکرد سازه انگارانه می باشد. پس از جنگ جهانی دوم و توجه به مسایل جدیدی در عرصه سیاست بین الملل مانند فرهنگ ، ارزشهای لیبرالی در نهایت تاثیرگذارترین نوع فرهنگ را بر ساختار ونهادها داشته است. این در حالی است که در ایران ، با رخداد انقلاب مبتنی بر اسلام شیعی، فرهنگ جدیدی در ساختار آن شکل گرفته است. حال ، با وجود جهانی شدن فرهنگی و با توجه به هویت اسلامی ایران پس از انقلاب ، نوع بینش ایران به فرهنگ در سیاست جهانی چگونه است ؟ فرضیه پژوهش با توجه به سوال اصلی ما این است که: با توجه به نظریه سازه انگاری ، ایران با پشتوانه انقلاب اسلامی و با وارد کردن عناصر اسلامی در فرهنگ خود ، همواره در برابر فرهنگ جهانی مقاومت کرده است و علاوه بر آن مدعی الگوی جدیدی به نام اسلام سیاسی در سیاست جهانی است. لذا در این پژوهش ما در ابتدا، مولفه های تحلیلی رویکرد سازه انگاری و نیز سپس، نگاهی به جایگاه فرهنگ در سیاست جهانی داریم و در نهایت، جایگاه ایران در فرهنگ جهانی و واکنش های آن را مورد بررسی قرار خواهیم داد.