مولفه های بنیادین اندیشه عدم خشونت در دائویسم؛خوانشی در چارچوب فرهنگ چینی

مفهوم عدم خشونت در فرهنگ چینی، از زمینه های قابل توجهی برخوردار است و عموم مکاتب فکری در این فرهنگ، به نوعی بدان تمایل دارند. با این حال، دایویسم به عنوان یکی از مکاتب محوری در فرهنگ و تفکر چینی، با بهره گیری از استعاره «دایو» (به معنای «راه») در مفهومی بسیط که متناقض ها را در بر می گیرد، از شجاعت دستیابی به معرفت «یک بودن» همه چیز و «بی عملی» منطبق با طبیعت، به عنوان رویه ای برای پرهیز از خشونت و ساماندهی جامعه ای مبتنی بر همدلی و مهربانی بهره می گیرد. مقاله حاضر بر آن است که ضمن بررسی زمینه های اجتماعی و فکری شکل گیری دایویسم در تفکر چینی، جلوه های «عدم خشونت» را در کتاب دایو د جینگ مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور، ابتدا با بررسی فرهنگ چینی و جریان های فکری رقیب دایویسم در این فرهنگ (یعنی کنفوسیوس گرایی و بودیسم)، پیشینه مفهوم «دایو» مورد بررسی قرار می گیرد و در ادامه، با تحلیل محتوای پاره های مختلف دایو د جینگ، آموزه مورد نظر بررسی خواهد شد.