قبول ولایت از طرف سلطان جائر برداشت حکم فقهی از «آیه 55 سوره یوسف» در تفاسیر فریقین

مقاله حاضر، به بررسی چگونگی استنباط حکم فقهی «قبول ولایت از طرف جایر»، با تکیه بر آیات قصص قرآن و استناد به آیه کریمه «(یوسف) گفت: مرا سرپرست خزاین سرزمین (مصر) قرار ده! که نگه دارنده و آگاهم» می پردازد. اندیشه سیاسی شیعه که حکومت را در اقتدار الهی و پیامبر (ص) و جانشینان معصومعلیهم السلام ایشان می داند، از دوران غیبت کبرا، مساله «ولایت از طرف جایر» را وارد ادبیات فقه سیاسی کرده و بخش مهمی از آن را به خود اختصاص داده است. هرچند حرمت ذاتی هم کاری با حاکم جایر مسجل است، مشکلات عدیده و تنگناهای موجود جامعه و مجوزهایی که از طرف ایمه اطهارعلیهم السلام در تصدی بعضی از مشاغل در حکومت های جور وارد شده، فقهای شیعه و اهل سنت را یاری رسانده است تا با استناد به این آیه کریمه، برای احقاق حق، گسترش عدالت و اجرای احکام خدا، پذیرش این گونه ولایت را جایز بدانند.