طراحی و تعیین اثر بخشی برنامه بازی درمانی آدلری از طریق عروسک، بر مهارت های همدلی کودکان اتیستیک عملکرد بالا

بیشتر مطالعات در خصوص اختلال اتیسم و افراد مبتلا به اختلال اتیسم، نقص در مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی آنها بوده است. براساس نتایج بسیاری از مطالعات انجام شده یکی از مشخص‌ترین ویژگی کودکان با اختلال اتیسم، نقص در مهارت‌های ارتباطی است و لازمه مهارت‌های ارتباطی اجتماعی، مهارت‌های همدلی است از این‌رو پژوهش حاضر با هدف طراحی و تعیین اثر بخشی برنامه مداخله‌ای بازی درمانی آدلری از طریق عروسک، بر رشد مهارت‌های همدلی کودکان با اختلال اتیسم عملکرد بالا انجام شده است.

روش پژوهش از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل و به لحاظ هدف از نوع کاربردی می‌باشد. جامعه آماری، شامل کلیه کودکان اتیستیک با عملکرد بالا مراکز بهزیستی تهران در سال 99-98 می‌باشند. از بین کل جامعه هدف تعداد20 نفر از مرکز توانبخشی دوم آوریل به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (10 نفر) وکنترل (10 نفر) جایگزین شدند. برنامه مداخله‌ای به مدت 15 جلسه درطول دو ماه به گروه آزمایش آموزش داده شد. از پرسشنامه بهره همدلی یانگ، برای گرداوری اطلاعات استفاده شد. داده‌های بدست آمده با استفاده از آزمون‌های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره و اندازه گیری مکرر تحلیل شدند.

یافته‌ها: 

نتایج بدست آمده از تحلیل داده‌ها نشان داد که بازی درمانی آدلری بطور معناداری (05/0=α) موجب بهبود مهارت‌های همدلی کودکان اتیستیک گروه آزمایش شد.

نتیجه‌گیری:

 با توجه به تفاوت معنی‌دار بین گروه‌های آزمایش و کنترل می‌توان از بازی درمانی آدلری به مثابه روش درمانی موثری برای بهبود مهارت‌های همدلی در موقعیت‌های بالینی استفاده کرد.