بررسی عوامل کاهنده انگیزش موثر بر عملکرد در پرستاران بیمارستان های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1398

یکی از ابزارهای مهم در برانگیختن پرستاران جهت ارایه خدمات باکیفیت، انگیزش می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل کاهنده انگیزش موثر بر عملکرد در پرستاران بیمارستان های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام پذیرفت.

روش ها: 

این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1398 در شیراز انجام شده است. جامعه پژوهش تمامی پرستاران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بوده که از بین آنها 340 نفر به عنوان حجم نمونه از بین 10 بیمارستان انتخاب گردید. داده ها از طریق پرسشنامه گردآوری و توسط آزمون های آماری t-test، ANOVA و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS23 تحلیل شد.

یافته ها:

 میانگین کل عوامل مادی و غیرمادی کاهنده انگیزه، به ترتیب برابر با 24/1±14/3 و 31/1±29/3 بدست آمد. در میان عوامل مادی، عامل "مشکلات اقتصادی شخصی" با میانگین 14/1±38/3 و در میان عوامل غیرمادی، عامل "عدم ثبات در تصمیم گیری های مدیران مافوق" با میانگین 13/1±31/4 بیشترین امتیاز را به خود اختصاص دادند. بین متغیرهای جنسیت، وضعیت تاهل، سابقه شیفت، تعداد شیفت در هر ماه، تعداد بیمار تحت نظر در هر شیفت کار با "عوامل مادی" و بین "عوامل غیرمادی" کاهنده انگیزه با متغیرهای سن، سابقه خدمت، و سطح تحصیلات رابطه آماری معنی دار مشاهده شد (p˂0.05).

با توجه به یافته ها، برگزاری دوره های آموزشی برای مدیران مافوق در رده های مختلف مدیریتی در زمینه مهم ترین موارد کاهنده انگیزه، فراهم آوردن محیط کاری مناسب توام با تعامل مطلوب و رفع مشکلات اقتصادی پرستاران پیشنهاد می گردد.