پیش بینی خودکارآمدگی شغلی بر اساس تفکر انتقادی و شخصیت پویا در کارکنان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی خودکارآمدی شغلی بر اساس تفکر انتقادی و شخصیت پویا بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود.

روش ها: 

جامعه آماری شامل کلیه کارمندان شیف صبح دانشکده دندانپزشکی شیراز بود که از آن میان تعداد 80نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها ازمقیاس خودکارآمدی شغلی (سارجی، 2015)، تفکر انتقادی (ریتکس، 2003) و شخصیت پویا (بایتمن و کرانت، 1994) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که بین شخصیت پویا و تفکر انتقادای با خودکارآمدی شغلی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که شخصیت پویا و تفکر انتقادی به صورت معناداری خودکارآمدی شغلی را در کارکنان پیش بینی می کنند.

این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش و ارتقای بهداشتی روانی کارکنان در بر دارد.