مطالعه جذب سطحی L-آلانین، L-تریپتوفان و L-تیروزین از نمونه های آبی با استفاده از نانوذرات مغناطیسی Fe3O4 اصلاح شده با مایع یونی

ما نانو ذراتی از نوع  Fe3O4ترکیب دوتایی آن با مایع یونی 1-اکتیل -3-متیل ایمیدازولیوم برمید را تهیه و شناسایی کردیم و در جذب آلانین، تریپتوفان و تیروزین مورد استفاده قرار گرفت. اندازه ذرات میانگین و مورفولوژی سطح نانو ذرات با تکنیک های FTIR، XRD و TEM بررسی شد. pH نقطه بار صفر هردوی نانوذرات و نانوذرات ترکیب شده با مایع یونی بدست آمد. نتایج آزمایشی تحت شرایط بهینه زیر بدست آمد: مقدار نانوذره 015/0 گرم و زمان های پاسخ 5، 10 و 15 دقیقه به ترتیب برای تریپتوفان، تیروزین و فنیل آلانین در غلظت اولیه 4-10×0/5 مولار از آمینو اسید. ارزیابی های ایزوترم نشان می دهد مدل فروندلیج نسبت به مدل دابینین-رادوشکویچ با داده های تجربی تطابق بیشتری دارد. ماکزیمم ظرفیت جذب برای تریپتوفان، تیروزین و فنیل آلانین عبارتست از: 740/12، 55/3 و 62/35 میلی گرم بر گرم جاذب. فرآیند جذب گرماگیر می باشد. هر دو فنیل آلانین و تیروزین امکان واجذب شدنشان از جاذب به وسیله محلول های 0/1 و 0/2 مولار NaOH وجود دارد. همچنین تریپتوفان بطور کامل در حضور محلولی از NaCl 0/1 مولار و NaOH 0/1 مولار از جادب واجذب می شود. بنابراین نانودرات قابلیت دوباره استفاده شدن را دارند.