پاسخ ژنهای TrKB و FNDC5 و پروتئین SG6K1 به فعالیت مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان

هدف از پژوهش حاضر بررسی بیان ژن های TrKB و FNDC5 و پروتئین SG6K1 در پاسخ به تمرینات مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک درمردان سالم بود.

در یک کارآزمایی میدانی 10 مرد سالم بصورت تصادفی در  دوگروه انقباض کانسنتریک و اکسنتریک، درهر گروه 5 نفر قرار گرفتند. پروتکل های انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک  اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت زاویه ای 60 درجه بر ثانیه بود. گشتاورهای تعیین شده برای هر آزمودنی به منظور همسان سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت و برگشت 60 درجه بر ثانیه بود. در ابتدا و انتهای فعالیت از بافت عضله پهن جانبی برای بررسی بیان ژن های TrKB و FNDC5، و میزان پروتئین SG6K1 نمونه برداری انجام  شد.

نتایج نشان داد، تغییرات درون گروهی TrKB و FNDC5، در گروه اکسنتریک و کانسنتریک معنادار نبود (05/0≤p). بااینحال تغییرات درون گروهی پروتئین SG6K1 بعد از یک جلسه فعالیت، در گروه اکسنتریک و گروه کانسنتریک معنادار بود (05/0≥ p). ونیز تغییرات بین گروهی در مرحله پس آزمون در هیچ یک از متغیرها، نشان دهنده تفاوت معنادار بین دو گروه نبود (05/0≤p).

درمجموع مطالعه حاضر نشان داد یک جلسه فعالیت اکسنتریک و کانسنتریک منجر به تغییر فاکتورهای درگیر در قدرت و هایپرتروفی عضلات اسکلتی می شود. علاوه براین، این تغییرات در مجموع در انقباض اکسنتریک بیش از کانسنتریک بود. بر این اساس ، می توان توصیه نمود، جهت افزایش هایپرتروفی و قدرت عضلانی تمرکز بیشتری بر تمرینات کانسنتریک شود.