اثربخشی خودیاری توازن هیجانی مبتنی بر توجه آگاهی بر کژتنظیمی هیجان و شفقت بر خود

شواهد روبه رشدی نشان می دهند که مداخلات خودیاری مبتنی بر توجه آگاهی منافعی برای سلامت جسمانی و روان شناختی در جمعیت های مختلف دارند. توازن هیجانی مبتنی بر توجه آگاهی برنامه جدیدی است که تاکنون کارآمدی فرمت خودیاری آن مورد بررسی قرار نگرفته است. پژوهش حاضر به بررسی کارآمدی این برنامه بر کژتنظیمی هیجان و بر شفقت بر خود در یک نمونه دانشجویی پرداخت.

این مطالعه یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده دوسوکور بود. هشتاد دانشجو به صورت تصادفی در دو گروه (هر گروه 40 نفر) خودیاری توازن هیجانی مبتنی بر توجه آگاهی یا کنترل فهرست انتظار قرار گرفتند. سنجش استفاده از مقیاس توجه آگاهی (MAAS)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) و مقیاس شفقت بر خود (SCS)، پیش از شروع مداخله، ده هفته بعد و در پی گیری دوماهه به انجام رسید.

تحلیل کوواریانس نشان دهنده اثر معنادار برنامه خودیاری مداخله مبتنی بر توجه آگاهی بر کژتنظیمی هیجان و شفقت برخود در گروه آزمایش در پس آزمون و پیگیری بود (05/0>p)، درحالی که گروه کنترل فهرست انتظار در هیچ کدام از مقیاس ها تغییر معناداری وجود نداشت. همچنین افزایش معناداری در توجه آگاهی در مرحله پس آزمون مشاهده شد (05/0>p). تغییرات به دست آمده در پیگیری دو ماهه پابرجا بود.

توازن هیجانی مبتنی بر توجه آگاهی می تواند یک برنامه خودیاری اثربخش، ارزان و مقبول در جهت کاهش کژتنظیمی هیجان و همچنین موثر بر شفقت بر خود باشد.