رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خود بسندگی با بهزیستی روان شناختی در سالمندان مبتلا به بیماری قلبی عروقی: نقش واسطه ای سرمایه روانشناختی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودبسندگی با بهزیستی روان شناختی از طریق نقش واسطه ای سرمایه روان شناختی در سالمندان مبتلا به بیماری قلبی عروقی بود.

پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه مردان سالمند مبتلا به بیماری قلبی عروقی مراجعه کننده به بیمارستان های شهر قزوین در سال 1398 بود که به روش نمونه گیری قضاوتی هدفمند انجام شد. تعداد 230 نفر از بین آنها انتخاب شدند و سپس به چهار پرسشنامه مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران1998، مقیاس خودبسندگی جلالی و همکاران 1388، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف1989 و مقیاس سرمایه روانشناختی لوتانز پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون و روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 استفاده شد.

نتایج تحلیل داده ها نشان داد بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودبسندگی رابطه معنادار وجود ندارد؛ اما بین حمایت اجتماعی ادراک شده و بهزیستی روان شناختی و بین خودبسندگی و بهزیستی روان شناختی سالمندان ارتباط معنادار وجود دارد؛ سرمایه روانشناختی بین حمایت اجتماعی ادراک شده و بهزیستی روان شناختی نقش متغیر واسطهای ندارد(077/0=β)، اما به عنوان میانجی بین خودبسندگی و بهزیستی روان شناختی عمل می کند(41/2= t و 14/0=β).

این پژوهش نشان دهنده نقش موثر حمایت اجتماعی ادراک شده و خودبسندگی و سرمایه روانشناختی در پیشبینی بهزیستی روانشناختی افراد سالمند میباشد و پیشنهاد می گردد که در مداخلات روانشناختی و مشاورهای برای بهبود و ارتقای بهزیستی روانشناختی این افراد مد نظر قرار گیرد.