بررسی اولویت های خصوصی سازی باشگاه های فوتبال ایران از دیدگاه متخصصین
امروزه توجه زیادی بر نقش دولتها می شود، مقررات دقیق، آینده نگری و ابتکار عمل بخش دولتی در زمینه اقتصاد می تواند رشد بازارها را موجب شود. اما معمولا به دلیل اینکه فعالیت بخش خصوصی تحت تاثیر روابط تقابلی بازار و دولت است روند توسعه بازارها به کندی پیش می رود و باشگاه های دولتی با عملکرد ناتوان خود به مصرف کننده منابع مالی دولت تبدیل شده اند و به بخش خصوصی اجازه انجام فعالیت های مولد اقتصادی را در فضایی رقابتی نمی دهند، در این شرایط است که خصوصی سازی راه حلی روشن و بدیهی را پیش رو قرار می دهد. این پژوهش از جهت هدف کاربردی و از جهت نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامع آماری تحقیق شامل مدیران ورزش فوتبال؛ اساتید دانشگاهی رشت تربیت بدنی و کارشناسان ورزشی می باشد. جهت تعیین اولویت بندی عوامل از تکنیک رتبه بندی AHP و جهت شناسایی چالش ها از نرم افزار Excel و از نرم افزار Expert choice استفاده شد. براساس یافته های تحقیق حاضر مهمترین چالش ها به ترتیب اولویت بندی؛ چالش های سیاسی- حقوقی، چالش های اجتماعی- فرهنگی، چالش های اقتصادی و چالش های تکنولوژیکی می باشد. خصوصی سازی بدون برنامه و مرحله ای نبودن آن، مهمترین چالش سیاسی- حقوقی؛ اهمیت کم ورزش در مجموعه برنامه های توسعه اقتصادی- اجتماعی، مهمترین چالش اجتماعی- فرهنگی؛ عدم تحقق حق پخش تلویزیونی به عنوان یک منبع درآمد، مهمترین معیار چالش اقتصادی و ناکافی بودن تسهیلات اعطایی ویژه از سوی دولت به بخش خصوصی مثل برق و گاز مهمترین معیار چالش تکنولوژیکی شناخته شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.