درخت کنوکارپوس گنجینه دریایی - دارویی جنوب ایران: مروری بر گیاه شناسی، ویژگی های فیتوشیمیایی و دارویی

کنوکارپوس درختی است که دارای دو گونه گلدار لنسیفولیوس (Conocarpus lancifolius) و ارکتوس (Conocarpus erectus) می باشد. در ایران معمولا به عنوان درخت چنار یا حرای سفید چوب دکمه ای شناخته می شود. این درخت بسیار با دوام است به طوری که می تواند در شرایطی چون دماهای بسیار بالا، زهکشی کم، خاک تحت فشار، آلودگی هوا، آب شور و غیره تاب بیاورد. در زمان گذشته از این درخت برای درمان بیماری های مختلفی چون دیابت، ورم ملتحمه، سوزاک، بیماری های عفونی و غیره استفاده می کرده اند. پژوهش های اخیر ویژگی های ضددیابتی، ضدسرطانی، ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی بخش های مختلف کنوکارپوس شامل برگ، پوسته، شاخه و میوه را در مدل های آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده اند. علاوه بر آن کنوکارپوس یک پالایشگر طبیعی است به طوری که می توان از آن برای حذف آلاینده های فلزات سنگین و سموم از آب، خاک و هوا استفاده کرد. به عنوان پایشگر زیستی می توان میزان آلاینده ها را در بخش های مختلف درخت کنوکارپوس به صورت کمی و کیفی بررسی کرد. تاکنون هیچ پژوهش علمی نتوانسته است آلرژن بودن گرده این درخت و یا ایجاد حساسیت توسط کنوکارپوس را نشان دهد. در این مقاله مروری با بررسی گیاه شناسی درخت کنوکارپوس، خاصیت های فیتوشیمیایی و دارویی این درخت ارزشمند جنوب ایران بررسی شده است.