اثربخشی درمان با تحریک مغناطیسی مکرر فراجمجمه ای (r TMS) با فرکانس بالا (20هرتز) بر توهمات شنیداری، گفتگوی درون و حافظه کاری در بیماران اسکیزوفرن

 هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان با تحریک مغناطیسی مکرر فراجمجمه ای (r TMS) با فرکانس بالا  (20هرتز) بر توهمات شنیداری، گفتگوی درون و حافظه کاری در بیماران اسکیزوفرن بود.

این پژوهش یک طرح آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران اسکیزوفرن مراجعه کننده به بخش سرپایی اورژانس بیمارستان امام حسین تهران در سال 1398 بودند که از میان آن ها 12 نفر به روش نمونه گیری در دسترس بر اساس ملاک های ورود و خروج انتخاب و در دو گروه 6 نفر تقسیم بندی شدند. گروه آزمایش به طور انفرادی طی 10 جلسه تحت درمان تحریک مکرر مغناطیسی فرا جمجمه ای (r TMS) با فرکانس بالا (20 هرتز) قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای در طی پژوهش دریافت نکردند. آزمودنی ها با استفاده از مقیاس نشانگان مثبت و منفی در اسکیزوفرنی، پرسش نامه انواع گفتگوی درون و پرسشنامه حافظه فعال دانیمن و کارپنتر پیش و پس از درمان ارزیابی شدند. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس یک متغیری (آنکوا) و تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) تجزیه و تحلیل شدند.

یافته های پژوهش نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ توهمات شنیداری، گفتگوی درون و حافظه فعال تفاوت معنی داری وجود دارد (0.05> P). میزان توهمات شنیداری و گفتگوی درون در گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافته بود، اما حافظه فعال افزایش یافته است.

تحریک مکرر مغناطیسی فرا جمجمه ای (r TMS) به طور معنی داری سبب کاهش توهمات شنیداری، گفتگوی درون و بهبود حافظه فعال شده است.