بررسی نقش واسطه ای همکاری زنجیره تامین در ارتباط بین فناوری اطلاعات و نوآوری در شرکت های تولیدی شهرکرد

هدف اصلی این پژوهش، «بررسی نقش واسطه ای همکاری زنجیره تامین در ارتباط بین فناوری اطلاعات و نوآوری رادیکالی و تدریجی در شرکت های تولیدی شهرک صنعتی شهرکرد» است. برای سنجش متغیرهای مدل تحقیق، از پرسش نامه استاندارد استفاده شده است. پرسش نامه مذکور، پس از سنجش روایی (صوری، محتوایی لاوشه، تحلیل عاملی تاییدی، اکتشافی، همگرا و واگرا) و پایایی (کرونباخ و ترکیبی)، از طریق مشارکت 90 نفر از مدیران شرکت های تولیدی قطب صنعتی شهرکرد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، اجرا گردید، روش تجزیه وتحلیل اطلاعات، در دو سطح توصیفی و استنباطی (مدل معادلات ساختاری) بوده است و از طریق نرم افزارهای اس پی اس اس، وارپ پی ال اس و لیزرل اجرا شد. یافته های پژوهش نشان داد، فناوری اطلاعات به نوآوری رادیکال (β=0.55) و نوآوری تدریجی (β=0.47) و همکاری زنجیره تامین (β=0.82)، همکاری زنجیره تامین به نوآوری رادیکال (β=0.35) و نوآوری تدریجی (β=0.37)، دارای اثر مستقیم هستند(001/0<  p)؛ همچنین همکاری زنجیره تامین)با شمول واریانس 34/0) رابطه بین فناوری اطلاعات و نوآوری رادیکالی را میانجی گری نموده است(Z=10.17) و نهایتا همکاری زنجیره تامین)با شمول واریانس 40/0) رابطه بین فناوری اطلاعات و نوآوری تدریجی را میانجی گری نموده است(Z=10.28). این پژوهش از دست یابی به نوآوری باز پشتیبانی می کند که حاکی از لزوم کسب دانش خارجی برای قادر ساختن شرکت ها به توسعه پروژه های نوآوری است.