عنوان اپیدمیولوژی بیماری بروسلوز (تب مالت) انسانی در استان لرستان طی سال های 1388-1396

پیشگیری، کنترل، یا ریشه کنی بروسلوز در یک کشور یا منطقه نیازمند سیاست گذاری و در اختیار داشتن آمار و اطلاعات اپیدمیولوژیکی دقیق می باشد. مطالعه حاضر باهدف تعیین برخی شاخص های اپیدمیولوژیک و روند بروز بیماری بروسلوز انسانی در طی سال های 1388 تا 1396 در استان لرستان انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیه ی بیماران مبتلابه بروسلوز استان لرستان که بیماری آن ها در فاصله سال های 1388 تا 1396 تشخیص داده شده، می باشد. اطلاعات مربوط به 11140 مورد بیماری در استان لرستان در طی نه سال مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

یافته ها: 

بالاترین میزان بروز بروسلوز در سال 1394 با میزان 115/65 و کمترین میزان بروز در سال 1389 با میزان 36/53 در یک صد هزار نفر جمعیت بود. بیشترین میزان بروز بیماری در طی نه سال مطالعه مربوط به شهرستان الیگودرز بود که در سال 88 با 229/78 و در سال 96 با 166/42 در هر صد هزار نفر جمعیت بود. نتایج همچنین نشان داد که بیشترین درصد تجمعی موارد بیماری (35/8) مربوط به گروه سنی 44-25 سال بود. زنان خانه دار و شغل دامدار، ساکنین روستا و جنس مذکر بیشترین موارد بیماری را به خود اختصاص دادند. در تمامی سال های موردبررسی اغلب بیماران سابقه تماس با دام 79/3 درصد را مثبت گزارش کرده و در اکثریت موارد 43/2 درصد بیماران از فرآورده های لبنی غیرپاستوریزه مانند شیر استفاده کرده اند.

نتیجه گیری:

 افزایش آگاهی و بهبود باورها و رفتارهای افراد به ویژه زنان خانه دار و ساکنین روستا و دامداران و آن هایی که با دام و یا فراورده های لبنی سروکار دارند در زمینه روش های پیشگیری از بیماری بروسلوز مانند عدم مصرف محصولات لبنی غیرپاستوریزه می تواند موثر باشد.