تدوین مدل علی توانمندسازی روانی زنان باردار: نقش پریشانی روان شناختی و میانجی گری تاب آوری، ذهن آگاهی و فراهیجان

در سطح بین الملل، سلامت زنان در دوران بارداری و زایمان به عنوان سنگ بنای سلامت جمعیت شناخته می شود و توانمندسازی زنان از جمله اهداف توسعه در هزاره فعلی است، از سوی دیگر پریشانی روان شناختی از شایع ترین اختلالات روانی در بارداری است که می تواند منجر به بروز پیامدهای جدی و ماندگاری مانند تضعیف توانمندی روانی مادران شود، بنابراین پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل علی توانمندسازی روانی زنان باردار بر اساس نقش پریشانی روان شناختی و میانجی گری تاب آوری، ذهن آگاهی و فراهیجان انجام شد.

روش پژوهش از نوع  توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان بروجرد در سال 1399 تشکیل دادند. 392 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی و بارداری، استرس ادراک شده ی کوهن (14- CPSS)، اضطراب مرتبط با بارداری وندنبرگ  (PRAQ)، افسردگی ادینبرگ(EPDS) ، تاب آوری کانر دیویدسون (RISC-CD)، پرسش نامه پنج عاملی ذهن آگاهی بایر (FFMQ)، فراهیجان میتمنسگرابر  (MES) و توانمندی روانی بارداری کامدو (KPES) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 و مدل سازی معادلات ساختاری (PLS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

تاثیر متغیر پریشانی روان شناختی بر توانمندی روانی هم به صورت مستقل  و هم با حضور متغیرهای میانجی تاب آوری  و ذهن آگاهی معنادار است. پریشانی روان شناختی،  تاب آوری و ذهن آگاهی می توانند 9/%67 از واریانس توانمندی روانی را تبیین کنند؛ اما نقش میانجی فراهیجان (690/0=t، 006/0-=β) در مدل تایید نشد.

مراقبین سلامت با مورد توجه قرار دادن تاب آوری و ذهن آگاهی زنان باردار در جریان مراقبت های دوران بارداری می توانند به تعدیل اثرات منفی پریشانی روان شناختی و توانمندسازی روانی این قشر آسیب پذیر کمک نمایند.