صرع اطفال و درمان آن از منظر طب سنتی ایرانی

صرع اختلال غیرطبیعی سلول‌های عصبی است که پس از سکته مغزی، دومین عامل بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی می‌باشد. هدف از این مطالعه، بازنگری نظرات طب سنتی ایران در خصوص بیماری صرع اطفال و استخراج گیاهان دارویی برای درمان آن است.

مواد و روش‌ها:

این تحقیق یک مطالعه کتابخانه‌ای است. با استفاده از نرم‌افزار جامع نور و همچنین مطالعه و بررسی کتب منتخب طب ایرانی، جست‌وجوی کلماتی نظیر گیاهان دارویی، صبیان، صرع، تشنج، نوزاد، طفل، شیرخوار و کودک به‌عنوان کلیدواژه انجام شد. درنهایت جست‌وجو در بانک‌های اطلاعاتی نظیر PubMed, Scopus و Google Scholar با عناوین ذکرشده صورت گرفت و مقالات جدید مرتبط نیز مطالعه شد.

یافته‌ها:

در منابع طب سنتی ایران، صرع همراه با اختلال حس و حرکت اندام‌ها که به‌صورت ناگهانی یا با نشانه‌هایی از قبیل ضعف، احساس فشار یا درد در معده، بی‌حسی در زبان، سردرد و فراموشی قبل از وقوع معرفی شده است. پرهیز از نگاه‌‌کردن به اجسام دارای حرکت سریع، دورانی و براق، ایستادن بر مکان‌های بلند و در معرض باد، مطالعه‌ و دویدن طولانی و در صرع شیرخوار، اصلاح غذای مادر شیرده و مواد غذایی لطیف توصیه شده است و معتقدند اکثر موارد صرع پیش از بلوغ، با افزایش سن و تغییر در سبک زندگی بهبود خواهند یافت و افراد مبتلا باید از مصرف لبنیات، گردو، کرفس و سبزیجات به‌جز پونه، بادرنجبویه، کاهو و کاسنی منع شوند. ازجمله گیاهان معرفی‌شده می‌توان به دارچین، انیسون، اسطوخودوس، گل‌گاوزبان، بادرنجبویه، سیاه‌دانه، سنبل‌الطیب، مرزنجوش و زنجبیل اشاره کرد که برخی از آنان در مطالعات آزمایشگاهی و بالینی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

نتیجه‌گیری:

درمان‌ صرع در طب سنتی ایران براساس رفع علت بیماری و در طب نوین، با توجه به نوع صرع می‌باشد. اطبای ایرانی سبب و عامل صرع را تنها مخصوص مغز نمی‌دانند. پژوهش‌های آینده‌نگر برای ارزیابی تعامل بین مادر، جنین و شرایط نوزادان که در رفع وقوع صرع و تشنج نوزادی کمک می‌کنند، ضروری به نظر می‌رسد و توصیه‌ها و گیاهان ذکرشده، ایده مناسبی برای تحقیقات آینده است.