الگوی بین المللی شدن فیلم و سینمای ایران درجهت کسب سهم از بازارهای منطقه ای و بین المللی

آنچه باعث رشد نامتوازن سینما در کشور ما شده است، غفلت از وجوه مختلف این هنر/صنعت در چهاردهه‏ اخیر بوده است. از مهمترین مصادیق این رشد نامتوازن را می توان عدم تناسب میان حجم قابل توجه جوایز کسب شده توسط سینماگران ایران و سهم اندک سینمای ایران از بازار جهانی سینما دانست. در این پژوهش تلاش شده، علل و زمینه ‏های این عدم تناسب بر مبنای تجزیه و تحلیل مبتنی بر روش نظریه‏ پردازی داده‏ بنیاد و با ابتنا به گفتگوهای روشمند با بیش از 23 صاحب‏نظر طی دو سال واکاوی شود. تحلیل یافته ‏های مبتنی بر اسناد و پژوهش های پیشین و مصاحبه‏ های اشاره شده نشان می‏ دهد رشد نامتوازن بین‏ المللی سینمای ایران حاصل نگرش نامتوازن سیاست‏گذاران و سینماگران سینمای ایران در دهه ‏های اخیر بوده است. در حالی که می توان با توجه یکسان به محتوای هدفمند و انتخاب آگاهانه‏ مخاطب و بازار، این نقیصه را برطرف کرده و به توسعه و توفیقی پایدار و بهره ‏مند از بازارهای متنوع رسید. این رویکرد را می توان رویکرد جامع به صنعت سینما دانست که علاوه بر تضمین وجوه اقتصادی و تجاری سینما موجب می شود این رسانه نقش دیگر خود را که پیشبرد دیپلماسی سینمایی است نیز به درستی ایفا کند.