ارزیابی بهزیستی روانی سالمندان در دوران پاندمی بیماری کووید 19 در مشهد

 پاندمی بیماری کووید 19 را می توان به عنوان یک بحران بهداشت عمومی استرس زا و غیر قابل کنترل در نظر گرفت. هدف این مطالعه، ارزیابی بهزیستی روانی سالمندان در دوران همه گیری بیماری کووید 19 در شهر مشهد بوده است.

در این مطالعه مقطعی، چهارصد نفر از افراد بالای 60 سال مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه نمونه گیری به صورت چند مرحله ای انجام شد. بهزیستی روانی سالمندان با استفاده از نسخه فارسی شاخص بهزیستی روانی سازمان بهداشت جهانی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون های آماری کای دو و رگرسیون لجستیک در سطح معنی داری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

میانگین سن سالمندان شرکت کننده در مطالعه 5/80±66/77 سال بود. از کل شرکت کنندگان در مطالعه 224 (56 درصد) نفر زن و 176 (44 درصد) نفر مرد بودند. میانگین نمره بهزیستی روانی در سالمندان 24/7±44/8 گزارش شد. بر اساس نتایج این مطالعه، نمره بهزیستی روانی در 285 نفر (71/2 درصد) از سالمندان کمتر از 50 بود که نشانگر بهزیستی روانی ناکافی است. به منظور بررسی ارتباط بین بهزیستی روانی و متغیرهای زمینه ای از مدل رگرسیون لجستیک چندگانه استفاده شد. بر اساس نتایج مطالعه، تنهایی (14/31-4/79=CI 95 درصد؛ 8/28=OR)، ابتلا به بیماری مزمن (42/08-13/42=CI 95 درصد؛ 23/77=OR)، ماندن در منزل (17/30-2/98=95CIدرصد؛ 03/8=OR) و عدم فعالیت فیزیکی (18/18-2/98=25CI درصد؛ 7/377=OR) بهزیستی روانی کمتر را پیشگویی کردند.

نتایج این مطالعه نشان داد، بهزیستی روانی سالمندان در شرایط بحران کووید 19 مطلوب نبوده است. بنابراین اتخاذ استراتژی های تطابقی به منظور حفظ و بهبود بهزیستی روانی سالمندان در شرایط بحران ها و تهدید هایی نظیر جهان گیری بیماری کووید 19 ضروری به نظر می رسد.