اثر نسبت NO3- به NH4+ در محلول غذایی و فصل رشد بر عملکرد و کیفیت گشنیز

در این پژوهش، اثر محلول های غذایی دارای شکل های شیمیایی مختلف نیتروژن بر عملکرد گشنیز (کولتیوار Punjab Sugandh) در یک محیط بدون خاک در شرایط گلخانه پلاستیکی بررسی شد. کشت گیاه در سه تاریخ انجام شد: به ترتیب در اکتبر(فصل اصلی)، فوریه و ژوییه (خارج از فصل). در گلخانه پلاستیکی، نیتروژن با نسبت های متغیر NO3- به NH4+ شامل 100:0(T1)، 75:25 (T2)، 50:50 (T3)، 25:75 (T4)، و 0:100(T5) به گونه ای افزوده شد که کل نیتروژن افزوده شده ثابت ماند. برداشت گشنیز در هر فصل در سه نوبت با فواصل 30 روزه از تاریخ کشت انجام شد. در هر برداشت، پارامترهای کیفیت رشد گیاه شامل فعالیت آنتی اکسیدانی آنزیم ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که فارغ از فصل رشد، عملکرد گیاه در کشت گلخانه ای به طور معناداری از کشت مزرعه (داخل خاک) بیشتر بود و در میان محلول های غذایی، تیمار (T2) در طول فصل شد، به طور معناداری دارای عملکرد و رشد بیشتر و پارامترهای کیفیتی بالاتری بود. از این رو، می توان نتیجه گرفت که نسبت NO3- به NH4+ در محلول غذایی معادل نسبت 75:25 موجب بهبود عملکرد و کیفیت گیاه شده و درنتیجه برای گشنیز مناسبترین تیمار است.