روند تغییرات شاخص سطح برگ، تجمع و تسهیم ماده خشک در باقلا (Vicia faba L.) در اثر تلقیح ریزوبیوم و سودوموناس

به منظور بررسی تاثیر کاربرد باکتری ریزوبیوم لگومینوساروم و سودوموناس فلورسنس بر شاخص سطح برگ، روند تجمع و تسهیم ماده خشک باقلا، آزمایشی در دو سال زراعی 95-1394 و 96-1395 در مزرعه ی ایستگاه تحقیقات کشاورزی استان گلستان، به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. باکتری ریزوبیوم به عنوان عامل اصلی در دو سطح (عدم تلقیح و تلقیح) و باکتری سودوموناس در پنج سطح تراکم (صفر، 103×9، 105×9، 107×9، 109×9 باکتری زنده در هر میلی متر مایه تلقیح) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. به منظور بررسی روند تغییرات شاخص سطح برگ و تجمع ماده خشک از مدل لجستیک استفاده گردید. نتایج تجزیه مرکب دو سال نشان داد که اثر باکتری ها، متاثر از شرایط اقلیمی دو سال است. در سال دوم صفات (حداکثر شاخص سطح برگ، حداکثر ماده خشک و عملکرد دانه) کاهش معنی داری نسبت به سال اول نشان دادند. باکتری سودوموناس (CFU/ml109×9) اثر مثبت معنی داری بر عملکرد دانه در دو سال داشت. هیچ یک از باکتری ها اثر معنی داری بر حداکثر شاخص سطح برگ نشان نداشتند. نتایج سال اول، اثر مثبت تلقیح ریزوبیوم را بر حداکثر ماده خشک (هشت درصد) نسبت به شاهد نشان داد و تلقیح دوگانه با سودوموناس (CFU/ml105×9) باعث افزایش ضریب تخصیص ماده خشک به ساقه در مرحله غلاف دهی گردید. در سال دوم، سودوموناس (CFU/ml105×9) منجر به افزایش 23 درصدی حداکثر وزن خشک، نسبت به شاهد شد. همچنین در شرایط تلقیح دوگانه، افزایش تعداد باکتری سودوموناس، کاهش معنی دار در تعداد روز تا رسیدن به حداکثر شاخص برگ را سبب گردید. بطور کلی نتایج نشان داد که تلقیح ریزوبیوم با سودوموناس می تواند اثر مثبتی بر شاخص های رشد باقلا داشته باشد.