تاثیر پویایی آموزشی و برند آموزشی بر اعتماد عمومی ادراک شده و رفتار خود توسعه ای اعضای هیئت علمی

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی تاثیر پویایی آموزشی و برند آموزشی بر اعتماد عمومی ادراک شده و رفتار خودتوسعه ای اعضای هییت علمی دانشگاه سیستان وبلوچستان بود. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی - پیمایشی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل همه اعضای هییت علمی دانشگاه سیستان وبلوچستان به تعداد 380 نفر بود که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی طبقه ای برابر با 191 نفر برآورد شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد پویایی آموزشی شفیع پور مطلق و موسیوند (1397)؛ برند آموزشی شفیع پور مطلق و موسیوند (1397)؛ اعتماد عمومی قره خانی و همکاران (1393) و رفتار خودتوسعه ای احمدی و همکاران (1396) استفاده شد. روایی آنها از طریق تحلیل عاملی تاییدی و پایایی نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه و تایید شد. ابزار تجزیه وتحلیل داده ها نرم افزار SPSS 20 و Smart Pls بود. برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که پویایی آموزشی و برند آموزشی بر اعتماد عمومی ادراک شده و رفتار خود توسعه ای اعضای هییت علمی دانشگاه سیستان وبلوچستان تاثیر دارد.