اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد غنی شده با شفقت بر کیفیت زندگی و امید به زندگی در زنان افسرده خانه دار

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد غنی شده با شفقت بر کیفیت زندگی و امید به زندگی در زنان خانه دار بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی است که با روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان خانه دار منطقه 22 شهر تهران بودند. جهت تعیین حجم نمونه پژوهش از بین زنان خانه دار مراجعه کننده به سرای محله و خانه سلامت پرسشنامه های کیفیت زندگی و امید به زندگی جهت غربالگری اجرا و از بین کسانی که نمره بالاتری (طبق معیار نقطه برش) در این آزمون کسب کردند،  نمونه پژوهشی به حجم 36 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 18 نفر)  جایگزین شدند. اعضای گروه آزمایش به مدت 8 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه در جلسات آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد غنی شده با شفقت شرکت کردند. پس از اتمام دوره آموزش، پرسشنامه ها مجددا در مورد هر دو گروه اجرا شد. داده های حاصل از پیش آزمون - پس آزمون از طریق تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار Spss-23 تحلیل شد.

یافته ها:

 تحلیل داده ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد غنی شده با شفقت، کیفیت زندگی و مولفه های آن و همچنین امید به زندگی را در شرکت کنندگان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش داده است.

نتیجه گیری: 

بنابر یافته های این مطالعه، روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد غنی شده با شفقت، سبب افزایش کیفیت زندگی و امید به زندگیدر  زنان خانه دار می شود و نمایانگر افق های تازه ای در مداخلات بالینی است و می توان از آن به عنوان یک روش مداخله ای موثر در افزایش کیفیت زندگی و امید به زندگی سود جست.