تاثیر روش تدریس و وضع ظاهری اساتید بر خواب آلودگی دانشجویان

امروزه دانشگاه ها با امکانات آموزشی مناسب و بهره گیری از اساتید متخصص درجهت تربیت دانشجویانی متخصص و متعهد تلاش می نماید؛ ولی اگر دانشجویان هوشیاری و توجه لازم را در کلاس درس نداشته باشد، تمام این زحمات به هدر می رود. مقاله حاضر به بررسی علت خواب آلودگی دانشجویان به عنوان یکی از عوامل بی توجهی در کلاس پرداخته و سعی نموده است تا تاثیر روش تدریس اساتید و وضع ظاهری آنان را بر این مقوله بسنجد. در این راستا 2 فرضیه استخراج که به روش پیمایشی و با طراحی پرسش نامه محقق ساخته، که توسط 352 دانشجوی جامعه نمونه تکمیل شد، آزمون گردید و این نتایج به دست آمد: 8/27% دانشجویان تاحد زیادی در کلاس ها خواب آلود هستند. در هنگام روش سخنرانی 72% دانشجویان، در روش حفظ و تکرار  48% و در شیوه پرسش و پاسخ 4/9% از دانشجویان خواب آلود هستند. صدای متنوع استاد از خواب آلودگی 6/36% جلوگیری می کند و 4/69% تجربه بالای استاد را مانع خواب آلودگی می دانند. وضع ظاهری استاد 5/39% در جلوگیری از خواب آلودگی دانشجویان موثر است.