ساخت امری در زبان کردی

مقاله حاضر به بررسی صیغگان امری حاکم بر زبان کردی با توجه به معیارهای همگونی صوری و بیشینگی/کمینگی می پردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد که در زبان کردی صورت های امری ساختواژی تنها برای دوم شخص مفرد و جمع وجود دارد، و در صورت اظهار امری معطوف به دیگر اشخاص باید به ساخت های تحلیلی (چهار ساخت متمایز) متمسک شد. مطالعه طیف ناهمگون ساخت های امری در کردی روشن ساخت که پارادایم امری در کردی مبتنی بر ساختی کمینه بوده که نقطه مقابل بیشینه ای ندارد. از ویژگی های هسته کمینه پارادایم امری تمایزات زمانی و عملگرهای مجزای نهی و نفی می باشد. همچنین، تحقیق حاضر با تکیه بر معیارهای فاعل دوم شخص و اعمال نیرو به بررسی و مقایسه ابعاد متفاوت معناشناختی شش ساخت امری می پردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد که ساخت های کانونی بیشترین وجوه معنایی یک ساخت سرنمون را داشته، و ساخت های غیرکانونی عمدتا فاقد برخی ویژگیهای یک امری سرنمون می باشند.