اثربخشی بسته واقعیت مجازی بر هراس اجتماعی و سخنرانی های اجتماعی

ترس از ظهور در اجتماع و سخنرانی های اجتماعی از شایع ترین نوع هراس های اجتماعی به شمار می آید. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بسته واقعیت مجازی بر هراس اجتماعی و سخنرانی های اجتماعی انجام شد.

این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از مدیران صنف فناوری اطلاعات شهر تهران در سال  1399 بود که از بین آنها تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند،گروه آزمایش طی مدت 12 جلسه (هر جلسه 15دقیقه) تحت پروتکل درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی قرار گرفتند. اما برای گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. هر دو گروه در مراحل مختلف به سیاهه هراس اجتماعی کانر و همکاران (2000) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 23 استفاده شد.

  نتایج بیانگر این بود که بسته واقعیت مجازی توانسته است ترس (08/23=F؛ 001/0>P)، اجتناب (590/13=F؛ 001/0>P)، ناراحتی فیزیولوژیک ی(88/23=F؛ 001/0>P) و هراس اجتماعی به طور کلی (54/67=F؛ 001/0>P) به طور معناداری بهبود بخشیده و نتایج در دوره پیگیری نیز ماندگار بوده است (05/0>P).

نتایج حاکی از اثربخشی پروتکل درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی بر کاهش علایم هراس اجتماعی و سخنرانی های اجتماعی بود. بنابراین، از این روش می توان به عنوان یک روش درمانی نوین در جهت درمان اختلال هراس اجتماعی و سایر اختلالات مشابه استفاده کرد.