بررسی و تحلیلی بر توانمندسازی کارکنان از منظر یادگیری سازمانی

استفاده از توانایی‌های بالقوه منابع انسانی برای هر سازمانی مزیتی بزرگ به شمار می‌رود. ازاین‌رو آموزش و توانمند سازی نیروی انسانی و بهره گیری از توانایی های آن‌ها برای بسیاری از سازمان‌ها مهم تشخیص داده ‌شده است. بر این اساس پژوهش حاضر با علم به اهمیت موضوع، به تحلیل رابطه یادگیری سازمانی(دوره‌های مختلف آموزشی کارکنان و...) با توانمندسازی کارکنان پرداخته است. درهمین ارتباط پژوهش حاضر با روش اسنادی– میدانی و با استفاده از پرسشنامه و بهره گیری از نرم افزارSPSS و آزمون های مختلفی چون  تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون کروسکال-والیس به این نتیجه رسیده است که بین یادگیری سازمانی و توانمندسازی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. بطوری که ضریب همبستگی بدست آمده 723/0 می‌باشد و جهت رابطه مثبت و شدت آن نیز در حد بالا می باشد. یعنی با افزایش سطح یادگیری سازمانی، میزان توانمندسازی کارکنان افزایش می یابد. همچنین  با توجه به آماره تی می توان در سطح اطمینان 0.99 گفت که یادگیری و آموزش سازمانی گذشته در ارتباط با توانمندسازی کارکنان از روند مناسبی برخوردار نبوده است و این اثرگذاری در جهت مطلوب نبوده است. از دیگر نتایج این پژوهش تفاوت میزان و سطح توانمندسازی میان افراد باسابقه خدمت مختلف می باشد که نتایج حاصل از آزمون کروسکال-والیس تاییدی بر این واقعیت می باشد.